مو در بهمن به‌سال هفت و پنجاه
غلط کردُم که گفتُم مرگ برشاه
ندونستُم که آخوند حقه بازه
کلاه ميله * سرمُ اون آيت الله
**
دویدُم تو خيابون در شبونگاه
زدمُ فرياد و گفتمُ لا الی اله
ندونستمُ که چند تا تيله * آخوند
خدا خر ميکونن*، استغفرالله
**
چه شو‌ها* پشت بوم* رفتُم دو واره*
کشیدُم داد با حلقوم پاره
مو هی فریاد کردُم: مرگ بر شاه
یه تیمسار اومد و گفت: این نواره
*
مو می‌گفتُم امام جونُ در کجایی
جونُم بر لب رسیده کی مي‌آیی
نوفل لوشاتو ول، بار سفر بند
فغان از دوری و رنج جدایی
**
امام اومد و رید تو کاسه کوزه‌ام
تا گفتُم ملی‌ام، زد توی پوزه‌ام
او ُشد چی‌پون* و ماهم گوسفنداش
مو ُنم در رفتمو گفتُم به گوزم
**
امام اومد عجب حنگی به‌پا کرد
منو در جبهه‌ها تنها رها کرد
مو حق بیدُم* نفهمیدُم چطوشد؟
که باطل اومد و لنِگ‌ام هوا کرد
**
عجب کشکی شده اين انقلابمُ
عجب پشمی شده رؤيا و خوابمُ
مو که ازدست دنيا در عذابُم
زدست کی بنالمُ، خوم * خرابمُ
**
عجب گولُم زده آخوند بد نام
مو کردُم انقلاب و او بَردَ کام
نه گوجه دارم و نی نون سنگک
تموم استخون‌هایم شدن جام*
**
مقامات رژيم پارو کُنن پول
مو اينجا احمقمُ، خوردمُ فقط گول
نه کاخی دارمُ و نی بنزشنگول
بقول آلمانها هستمُ فقط Null

آقا سیْد علی، آخوند گُمنام
تو گوشمُ مي‌خونه از صبح تا شام
تو کردی انقلاب و ريخت خينِ‌ات*
مو اينجا رهبرمُ تو امٌتِ خام
**
آهای سيد علی خوارمُ تو کردی
ز وضع خويش بيزارمُ تو کردی
الاهی جِر خوره تنبون تو کين‌ات*
مو خیاط بيدُم بي‌کارمُ تو کردی
**
شنیدُم حال و احوالت چنینه
اجل حاضر شده اندر کمینه
مو نفرین کردُم "شاش گیرَک" بگیری
گرفتی یا اخی؟ نفرین همینه!
**
اگه روزی رسه دستُم به‌رهبر
کشُم ریش سفیدش از پس سر
چپونُم تو زباله‌دون تاریخ
تموم هیکل‌اش، الله و اکبر
.........................................................................................................................................
ترجمه
:
ميله ( مَيل بروزن سَيل) = گذاشتن ؛ میله = می‌گذارد
تيله = توله
ميکونن = مي‌کنند
شو = شب
بوم = بام
دو واره = دوباره
چی پون = چوپان
بیدُم = بودم
خوم = خودَم
Jam = جام
خين = خون

کین = کون
Null = صفر
بيدُم = بودم
چپونُم= چپانم